บทที่ 50 ตอนที่ 50

หยาดน้ำตาร่วงหล่นผ่านแก้มนวลลงไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้อีก แต่ไม่นานเจ้าของร่างก็รีบยกมือป้ายมันทิ้ง และฝืนยิ้ม

“ค่ะ พุดมันก็แค่อีตัวชั้นต่ำ ขอบคุณที่เตือนสตินะคะ”

หญิงสาวหมุนตัวเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า ตอนนี้ชื่อของน้องสาวไม่มีหลงเหลืออยู่ในหัวอีกแล้ว ความอัปยศอดสูทำให้หล่อนขาดสติ สิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ